Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Ο πρωθυπουργός πέταξε το γάντι στον ελληνικό λαό.

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, διδάκτορα Πολιτικής Επιστήμης, ειδικού σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Όλες οι αβεβαιότητες για την πορεία της Ελλάδας, που οι αγορές είχαν αρχίσει να ξεχνούν, ήλθαν χθες με ορμή και πάλι στην επιφάνεια, με τη διακαναλική συνέντευξη του Πρωθυπουργού, που άφησε ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα, από τις πρόωρες εκλογές, μέχρι τη διαπραγμάτευση νέου μνημονίου και την επιμήκυνση του χρέους.

Ο Γιώργος, το μνημόνιο και.. η συγκυβέρνηση.

Σενάρια συγκυβέρνησης των.. προθύμων για τη συνέχεια εφαρμογής του μνημονίου άρχισαν από χθες να «φουντώνουν» στους οικονομικούς κύκλους της χώρας, ενώ Βρυξέλλες, Ουάσιγκτον και Φραγκφούρτη παρακολουθούν στενά τις πολιτικές εξελίξεις στην Αθήνα. Αποφασισμένος να ρίξει το γάντι στην ελληνική κοινωνία, εμφανίστηκε χθές βράδυ στην διακαναλική συνέντευξη του ο πρωθυπουργός, αλλά στο τέλος αντί να το ρίξει στο πάτωμα, το ανέμιζε στον αέρα. Ούτε αυτό δεν μπόρεσε, δυστυχώς!

«Δεν έχω λόγο και πρόθεση να πάω σε εθνικές εκλογές», είπε ο Γιώργος Παπανδρέου, «αλλά, αν βαρύνει η κατάσταση, σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα μιας κυβέρνησης να προωθεί τις αλλαγές, θα υπάρξει η απόφαση του ελληνικού λαού.. στις εκλογές πρέπει να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους στο εξωτερικό και στο εσωτερικό ότι η πορεία δεν θα ανακοπεί, η Ελλάδα δεν γυρίζει πίσω», συμπλήρωσε.

Άρα δικαίως τόνισε ότι: «Δεν ζητώ χειροκροτήματα». Πώς να χειροκροτήσεις έναν ηγέτη που θέλει να δημιουργήσει κλίμα εκλογών για να ξεφύγει από μία κατάσταση που προφανώς δεν μπορεί πλέον να ελέγξει και φοβάται ότι θα τον εκθέσει ανεπανόρθωτα, αλλά παράλληλα δεν τολμά να ρίξει το γάντι προς το εκλογικό σώμα, δηλώνοντας ευθαρσώς ότι αν στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών καταψηφιστούν οι υποστηριζόμενοι από το ΠΑΣΟΚ υποψήφιοι, θα θεωρήσει ότι έχει απολέσει την απαιτούμενη πολιτική νομιμοποίηση και αισθανόμενος αδύναμος θα αναγκαστεί , παραβιάζοντας το σύνταγμα, όπως και οι περισσότεροι από τους προηγούμενους στην θέση του, να διαλύσει την βουλή.

Έτσι ο πρωθυπουργός εμφανίζεται να καλεί τον λαό να πάρει θέση σε μία μορφή δημοψηφισματοποίησης των περιφερειακών εκλογών ως προς το αν θα συνεχίσει ή όχι την συγκεκριμένη πολιτική του ΔΝΤ, που χάραξε η κυβέρνηση, ενώ ο ίδιος δεν ξεκαθαρίζει με σαφήνεια την θέση του. Προκαλεί δηλαδή ο ίδιος αναστάτωση και εκλογολογία, ενώ παράλληλα εκχυδαΐζει τις μεταρρυθμίσεις στην τοπική αυτοδιοίκηση και το νόημα της εκλογικής διαδικασίας στις περιφερειακές εκλογές, δίχως να ορίζει με σαφήνεια τις προθέσεις του.

Σαν να μην έφτανε, δηλαδή, η κρίση για την μορφή της οποίας είναι ο ίδιος απολύτως υπεύθυνος, έρχεται τώρα να προκαλέσει τα δύο τρίτα της κοινωνίας, που είναι τα θύματα της πολιτικής του, με το ενδεχόμενο εκλογών. Τέτοιον εκβιασμό δεν έχει επιχειρήσει κανείς ηγέτης την περίοδο της μεταπολίτευσης. Και σε αυτό πρωτοτυπεί ο Γιώργος Παπανδρέου, δείχνοντας πλέον ανοιχτά το επίπεδο της πολιτικής, αλλά και της γενικότερης κουλτούρας που τον χαρακτηρίζει. Το γάντι ή το πετάς ή δεν το βγάζεις καθόλου από το χέρι σου. Όταν το βγάζεις και αντί να το πετάξεις το ανεμίζεις, αναγκάζεις ακόμα και αυτόν που σε άκουσε προσεκτικά επιθυμώντας να ασκήσει σοβαρή κριτική, να εγκαταλείψει ευθύς εξαρχής κάθε προσπάθεια.

Ο Γιώργος χθές διέψευσε και τους τελευταίους που θα μπορούσαν κάτι να ελπίζουν από αυτόν. Έδειξε πολιτική αναξιοπρέπεια και πολιτικαντισμό, ο οποίος κατέστρεψε και τα τελευταία ίχνη του πολιτικού προφίλ που με επιμέλεια τόσα χρόνια σμίλευσε. Όχι μόνον το χειροκρότημα δεν αξίζει πλέον ο πρωθυπουργός μας, αλλά ούτε και την κριτική μας.