Rib and Sea
Το λιμάνι της Κάσου αποτελεί ασφαλές αγκυροβόλιο!
Ξεχωριστή ημέρα η 12η Αυγούστου του 2011 για την ακριτική Κάσο. Όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενο, η ιδιαιτερότητα της ημέρας είχε να κάνει με την αγκυροβολία και προσωρινή παραμονή του πλοίου της άγονης γραμμής, για πρώτη φορά, στο λιμάνι του νησιού λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών! Ο καπετάνιος του Ε/Γ-Ο/Γ "Πρέβελη" Διαμαντής Παπαγεωργίου, κρίνοντας ότι η συνέχιση του ταξιδιού προς Κρήτη και Πειραιά εγκυμονεί κινδύνους για το πλοίο, το πλήρωμα και τους επιβάτες του, κάτω από τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την ημέρα στο Καρπάθιο και το Ανατολικό Κρητικό, ζήτησε την άδεια της εταιρείας του (ΑΝΕΚ LINES) και αγκυροβόλησε στο λιμάνι της Κάσου, το οποίο πολλές συζητήσεις και αντικρουόμενες απόψεις έχει προκαλέσει τα τελευταία χρόνια ως προς την ασφάλεια και την άρτια κατασκευή του.
Οι Χιλιανοί μεταλλωρύχοι φιλοξενούμενοι της ΑΝΕΚ LINES
Ολοκληρώθηκε το ταξίδι των Xιλιανών διασωθέντων μεταλλωρύχων που ήρθαν στην Ελλάδα φιλοξενούμενοι της ΕΛΜΙΝ και της ΑΝΕΚ LINES. Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2010, όταν ένα τραγικό ατύχημα στο ορυχείο Σαν Χοσέ της Χιλής πάγωσε την υφήλιο. Τριάντα τρεις μεταλλωρύχοι εγκλωβίζονται ζωντανοί εφτακόσια μέτρα κάτω απ' τη γη! Όλος ο κόσμος αγωνιά και προσεύχεται για κείνους. Εβδομήντα μέρες μετά το θαύμα γίνεται: σώοι όλοι τους "επιστρέφουν" από το σκοτάδι στο φως. Tο γερμανικό κατοχικό δάνειο.
Του Τάσου Μηνά Ηλιαδάκη
Ο Τάσος Μ. Ηλιαδάκης είναι Μαθηµατικός, Πολιτειολόγος, Δρ. Κοινωνιολογίας, καθηγητής Σχολής Εθνικής Ασφάλειας. Μέλος της Ελληνικής Επιτροπής στη διεθνή Συνδιάσκεψη για το χρυσό των Ναζί στο Λονδίνο το 1997, εισηγητής στην ελληνογερµανική διάσκεψη Δελφών το 1996 και στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Αλεξανδρούπολης το 2005 για το Δηµόσιο Χρέος.
Η καταστροφή της Σμύρνης. Σπάνιο βίντεο ντοκουμέντο.
Ένα σπάνιο video ιστορικό ντοκουμέντο από την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, το οποίο τραβήχτηκε από τον George Magarian, είδε το φως της δημοσιότητας από τον εγγονό του Robert Davidian, ο οποίος το ανακάλυψε στο σπίτι της γιαγιάς του στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, όπου βρισκόταν ξεχασμένο για πολλές δεκαετίες. Στο σπάνιο αυτό βίντεο ντοκουμέντο έχουμε την ευκαιρία να δούμε εικόνες από την ευτυχισμένη Σμύρνη πριν την καταστροφή, εικόνες από την καμμένη γη που άφησε πίσω της η θηριωδία των Τούρκων, αλλά και πολλές εικόνες από τη φυγή των κυνηγημένων, τους καταυλισμούς και την προσπάθεια επιβίωσής τους στις νέες πατρίδες. Προς το τέλος μάλιστα του 10λεπτου βίντεο διακρίνονται τα πρώτα σπίτια που χτίζουν οι πρόσφυγες στην Αθήνα, πιθανόν στην περιοχή του Νέου Κόσμου.
Ανοικτή επιστολή στον Θ. Πάγκαλο.
Από τους Ρεπόρτερ του Δρόμου του "Π". (Το κείμενο δεν έχει υποστεί καμμία επεξεργασία).
Παρίσι 27 Φλεβάρη 2011
Ανοιχτή επιστολή στον κ. Θ. Πάγκαλο.
Κύριε Υπουργέ
Σαν άνθρωπος, επιστήμονας και αυτόπτης μάρτυρας στη βραδυά προς τιμή του Κώστα Γαβρά στο Παρίσι, λυπούμαι ειλικρινά για τη διαστρέβλωση των γεγονότων στην ανακοίνωση σας. Δεν έχω καμιά υποχρέωση να σας δώσω αναφορά για τις απόψεις και την ιδεολογία μου, αλλά για να τοποθετούνται τα πράγματα στη θέση τους, αναφέρω ότι δεν είμαι αναρχική, ούτε οπαδός του Σύριζα. Δυστυχώς, γιατί πολύ θα ήθελα να έχω τα νιάτα τους, δεν είμαι ούτε καν φοιτήτρια. 65 χρονών, μόλις πήρα τη σύνταξη μου από το Γαλλικό κράτος μια που το Ελληνικό, ούτε εκείνο των συνταγματαρχών, ούτε των οικογενειών Παπανδρέου, Καραμανλή και υπολοίπων δεν μου επέτρεψε να εργαστώ στη χώρα μου. Έζησα μια ζωή μετανάστρια στη Γαλλία μακριά από τους δικούς μου και την πατρίδα. Τα προβλήματα των ξένων όπου γης, με αγγίζουν ιδιαίτερα.
Παρίσι 27 Φλεβάρη 2011
Ανοιχτή επιστολή στον κ. Θ. Πάγκαλο.
Κύριε Υπουργέ
Σαν άνθρωπος, επιστήμονας και αυτόπτης μάρτυρας στη βραδυά προς τιμή του Κώστα Γαβρά στο Παρίσι, λυπούμαι ειλικρινά για τη διαστρέβλωση των γεγονότων στην ανακοίνωση σας. Δεν έχω καμιά υποχρέωση να σας δώσω αναφορά για τις απόψεις και την ιδεολογία μου, αλλά για να τοποθετούνται τα πράγματα στη θέση τους, αναφέρω ότι δεν είμαι αναρχική, ούτε οπαδός του Σύριζα. Δυστυχώς, γιατί πολύ θα ήθελα να έχω τα νιάτα τους, δεν είμαι ούτε καν φοιτήτρια. 65 χρονών, μόλις πήρα τη σύνταξη μου από το Γαλλικό κράτος μια που το Ελληνικό, ούτε εκείνο των συνταγματαρχών, ούτε των οικογενειών Παπανδρέου, Καραμανλή και υπολοίπων δεν μου επέτρεψε να εργαστώ στη χώρα μου. Έζησα μια ζωή μετανάστρια στη Γαλλία μακριά από τους δικούς μου και την πατρίδα. Τα προβλήματα των ξένων όπου γης, με αγγίζουν ιδιαίτερα.