Rib and Sea
Πρόσωπα
Ο Βέλγος φιλέλληνας που ζεσταίνει δωρεάν τα σχολεία της Βόρειας Ελλάδας.
Είναι ανεξήγητα πόσο και γιατί αγαπάει την Ελλάδα. Ούτε ο ίδιος, 48 χρόνια μετά, δεν μπορεί να το εξηγήσει. «Ημουν μόλις 16 ετών όταν το κρουαζιερόπλοιο που περνούσα τις καλοκαιρινές μου διακοπές μαζί με την οικογένειά μου »έδεσε» στο Κατάκολο Ηλείας. Ακόμη θυμάμαι τη μυρωδιά από το γιασεμί και τα άνθη πορτοκαλιάς. Και ενώ ήμουν μόλις μικρό παιδί, σκέφτηκα αμέσως ότι »αυτή η χώρα θα γίνει πατρίδα μου». Πώς και γιατί ένα αγόρι σε τέτοια ηλικία μπορεί να σκεφτεί κάτι τέτοιο; Ακόμη δεν ξέρω». Μεταξύ άλλων, ο 64χρονος Βέλγος προμήθευσε με πετρέλαιο θέρμανσης το 1ο Δημοτικό Σχολείο Φερών Εβρου και το Γυμνάσιο-Λύκειο Σαμοθράκης.
Ένα γιαουρτάκι δεν είναι πιο επιεικής αντιμετώπιση;
Αλίευσα στο YouTube ένα βίντεο μεγάλης διάρκειας, από το οποίο με κέρδισε μια σκηνή μερικών δευτερολέπτων, που είναι νομίζω όλα τα λεφτά. Είναι αυτή ακριβώς η στιγμή που η αυθόρμητη αντίδραση ενός νέου, να μη δώσει το χέρι του στον πρωθυπουργό της χώρας, γράφει ιστορία. Μια εικόνα χίλιες λέξεις.
Και σε ρωτώ Αλέξη Τσίπρα. Δεν θα προτιμούσες χίλιες φορές να σου ρίξει ένα γιαουρτάκι ο νεαρός από το να σε απαξιώσει μ' αυτόν τον τρόπο; Σίγουρα θα το προτιμούσες, αν κρίνω από την αμήχανη στάση σου. Η γλώσσα του σώματος, άλλωστε, είναι πάντοτε αδιάψευστος μάρτυρας των συναισθημάτων μας.
Πολύ θα ήθελα πάντως, μεταξύ μας, να βρω αυτόν τον νεαρό και να του δώσω το χέρι. Κάτι μου λέει πως τη δική μου χειραψία δεν θα την αποφύγει...
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Το ημερολόγιο της στρατιωτικής μου ζωής (μέρος Β')
Συνέχεια απ' το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/face/3213-to-imerologio-tis-stratiotikis-mou-zois
20.8.1916
Επαρουσιάσθην εις το Στρατολογικόν Γραφείον Χαλκίδος. Χαλκίς, η πόλις των ονείρων μου. Μα δεν θα την απολαύσω. Σε λίγονε πολύ καιρό θα φύγω, και για πού; Μόνον ο Θεός το ξέρει.
21.8.1916
Πρωί πρωί με ντύσανε και στα χακί με χώσανε. Και από τώρα πλεια στρατιώτης είμαι στον πόλεμο θα πάω χίλιους εχθρούς θα φάω. Έτσι μας είπαν σαν το χακί μου δώσανε! Κατετάγην εις τον 2ον λόχον του 3ου Πεζικού Συντάγματος.
1.10.1916
Μετέβην εις τον 8ον λόχον. Σ' αυτόν εδώ τον λόχο τα πάντα βλέπω σκοτεινά. Μου λείπει και το θάρρος που στον παλιό μου λόχο είχα. Μα κάθε αρχή και δύσκολη, θε να περάσει και αυτό.
Το ημερολόγιο της στρατιωτικής μου ζωής.
Ο σύζυγος της αδελφής της μητέρας μου, Κώστας Κατσάλης, ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος και ένας πραγματικός κομμουνιστής. Ναι, Κομμουνιστής, με κάπα κεφαλαίο! Παιδί, σχεδόν, ήμουν όταν τον γνώρισα και λίγα πράγματα καταλάβαινα τότε περί Κομμουνισμού. Ο Κατσάλης όμως δεν μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Η ίδια του η ζωή ήταν η επιτομή του Κομμουνιστή. Χωρίς ταμπέλλες όμως και κόμματα. Δεν είχε στο κάτω κάτω ανάγκη ούτε από εφφέ, ούτε από αναγνώριση, ούτε από βουλευτιλίκι, ούτε από παράσημα. Ήταν και δύσκολα άλλωστε τα χρόνια εκείνα για τους αριστερούς...
Είχε ένα υπόγειο κουτούκι, απέναντι απ' το εργοστάσιο της ΧΡΩΠΕΙ, σε ένα παράδρομο της οδού Πειραιώς, στο ύψος των Κάτω Πετραλώνων. Δρύϊνα βαρέλια με κρασί, στη μια πλευρά, μερικά στρογγυλά σιδερένια τραπέζια και καρέκλες στην άλλη, μερικές φωτογραφίες από παλιές ελληνικές ταινίες και μεθυσμένα σκίτσα στους τοίχους. Ο χώρος είχε μια περίεργη μυρωδιά που πάλευε να ισορροπήσει μεταξύ ρετσίνας, καλομαγειρεμένου σπιτικού φαγητού και ροκανιδιού, που έστρωνε ο θείος στο πάτωμα για να τραβάει την υγρασία. Και έξω στην αυλή οι δεκάδες γλάστρες της θείας μου που μεθούσαν τον αέρα με τη μυρωδιά των λουλουδιών τους. Γαρδένιες, βασιλικοί, γαρύφαλλα, νυχτολούλουδα, γιασεμιά...
Συνέντευξη της Θεοδωροβίας Πλακά σε ραδιόφωνο της Αυστραλίας.
"Την ανακάλυψα", είπε ο ραδιοφωνικός παραγωγός Ζάκης Πολυζωίδης, αναφερόμενος στη Θεοδωροβία Πλακά. Παρέλειψε να πει ότι δεν την "ανακάλυψε", αλλά ότι εγώ του μίλησα πρώτη φορά για την ηρωϊκή αυτή γυναίκα, την οποία φιλοξένησα αρκετές φορές στο διαδικτυακό περιοδικό μου και στον προσωπικό μου λογαρισμό στο YouTube, παραχωρώντας της το βήμα για να καταγγείλει όσα δεν της επέτρεψαν οι άλλοι "συνάδελφοι" των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης. http://www.ribandsea.com/face/2211-theodorovia-plaka-anepithymiti-giati-katiggeile-ta-lamogia-tis-g-g-a
Αλλά και η Θεοδωροβία Πλακά ουδεμία αναφορά έκανε στον φίλο της δημοσιογράφο, που μόνο αυτός στάθηκε στο πλευρό της. Καταφέρθηκε, συλλήβδην, εναντίον όλων των συστημικών δημοσιογράφων (και καλά έκανε), χωρίς να κάνει καμμία εξαίρεση, αναφέροντας μόνο το όνομα του κ.Ντάσκα ο οποίος την εκπροσωπεί σαν δικηγόρος αμισθί στα δικαστήρια. Και πάλι πολύ καλά έκανε. Φαίνεται, όμως, πως το όνομά μου είναι δύσκολο να το προφέρει κανείς. Πιστεύω ότι η Θεοδωροβία δεν το έκανε σκοπίμως...