Rib and Sea
Τα τουρκικά τηλεοπτικά σήριαλ...
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης (Δημοσιογράφος - Τουρκολόγος).
Κάποτε ο Οζάλ είχε πει ότι δεν θα χρειαστεί πόλεμος για να κατακτήσουμε την Ελλάδα, αλλά αυτή θα πέσει μόνη της σαν ώριμο φρούτο στις αγκαλιές μας. Πού να φανταζόταν ότι είκοσι σχεδόν χρόνια με τα τον θάνατο του, η Ελλάδα θα είχε πραγματικά κατακτηθεί σαν «χαζό φρούτο» από μια τουρκική τηλεοπτική επέλαση που έχει καθηλώσει τους Έλληνες μέσα στην μεγάλη τους κρίση, καθώς τα ελληνικά κανάλια σου δίνουν πλέον την εντύπωση ότι δεν βρίσκεσαι σε κάποια ελληνόφωνη επικράτεια, αλλά κάπου στην Κωνσταντινούπολη, στην Άγκυρα, στον Ντιαρμπακίρ και δεν συμμαζεύεται.
Κανένας πεινασμένος δεν είναι μάχιμος!
Στρατιωτικός, που υπηρετεί στα σύνορα, στέλνει μήνυμα ψυχής και δύναμης σε όλο τον ελληνικό λαό. Περιγράφει, σε επιστολή που έστειλε στο onalert, πώς αυτός ο μάχιμος, που υπηρετεί σε μονάδα πρώτης γραμμής, καλείται να ζήσει και να υπηρετήσει την πατρίδα. Και όχι μόνο αυτό. Προτείνει μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν ώστε να ανακουφιστούν αυτοί στους οποίους έχουμε εμπιστευθεί την ασφάλεια και την διάσωση της χώρας.
Διαβάστε την επιστολή του:
Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες.
Διαφέρει άραγε πολύ από αυτό η σημερινή μας κατάσταση;
«Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ' ενός μεν για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος , αφ' ετέρου δε για να είναι απασχολημένοι με αυτό οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλή της εξουσίας. Σε αυτό το αποτέλεσμα στοχεύει η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών και η κατασκευή μεγάλων έργων, που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά…».
Αριστοτέλους Πολιτικά
Ηλίθιοι ιδιώτες.
Πηγή : thalamofilakas.blogspot.gr/
Οταν κάποιος ρώτησε τον Βασιλιά της Σπάρτης Δημάρατο, γιατί οι Σπαρτιάτες θεωρούν άτιμους αυτούς που πετούν την ασπίδα τους και όχι αυτούς που πετούν τις περικεφαλαίες και τους θώρακες, αυτός απάντησε: “Γιατί τις περικεφαλαίες και τους θώρακες τους φορούν για δική τους προστασία, ενώ την ασπίδα την κρατούν για να υπερασπίσουν την από κοινού παράταξη.”
Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά, 220 Α).
Αργά αντανακλαστικά...
Έμφραγμα, προ ολίγου, στον δρόμο μπροστά απ' το Καλλιμάρμαρο. Ώρα 7 το απόγευμα της Πέμπτης 6 Σεπτεμβρίου του 2012. Καινούργιο, τάχα, επεισόδιο σε μια εποχή συνεχών επιθέσεων εκ μέρους των γερμανοτσολιάδων του ελληνικού Κυνοβουλίου εις βάρος του εντολέως και κυρίαρχου λαού; Όχι βέβαια. Απλώς σήμερα δεν είναι ο λαός που διαμαρτύρεται, αλλά αυτοί που έως τώρα τον κτυπούσαν και του έριχναν χημικά και δακρυγόνα! Οι ένστολοι! Τα Σώματα Ασφαλείας! Σήμερα δεν είναι ο λαός που διαμαρτύρεται, αλλά αυτοί που έως τώρα αδιαφόρησαν για τις κατάφωρες παραβιάσεις του Συντάγματος και των νόμων. Οι δικαστικοί! Καθυστερημένη εκδήλωση των αντανακλαστικών αμφοτέρων, αστυνομικών τε και δικαστικών, οι οποίοι βλέπουν τώρα να μπαίνει χέρι και στον δικό τους μισθό, και ξεσηκώνονται.