Rib and Sea
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Κούλουμα με τον "Ναυτίλο" στις Σπέτσες (Μάρτιος 2005)
Θυμάται και περιγράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Η πρωτότυπη ιδέα, που συζητήθηκε σε μια από τις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου του "Ναυτίλου", στις αρχές Φεβρουαρίου του 2005, ήταν να γιορτάσουμε τα κούλουμα στις Σπέτσες και να πετάξουμε χαρταετό από τα φουσκωτά μας! Και γιατί όχι; Το μυαλό θα μας σταματούσε; Οι τροϊκανοί δεν είχαν άλλωστε φανεί ακόμη και δουλειά, κουτσά στραβά, είχαμε. Τόση δηλαδή ώστε να μας περισσεύουν μερικά ευρώ για να γεμίσουμε τα ρεζερβουάρ των φουσκωτών και να πεταχτούμε μέχρι τις Σπέτσες. Αποστολή Αγάπης στο Καστελλόριζο - Μέρος Β΄
Αναπολεί και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Επιστρέψαμε στην Αθήνα και αρχίσαμε να τρέχουμε πανικόβλητοι προκειμένου να εξασφαλίσουμε τις χορηγίες που θα μας επέτρεπαν να καλύψουμε τον κατάλογο των ειδών πρώτης αναγκης που είχαν ζητήσει το σχολείο, το Ιατρείο και ο Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Μεγίστης. Δεν ήταν εύκολο. Οι τηλεφωνικές επαφές μου με τον Αντώνη Μακρυδάκη ήταν σχεδόν καθημερινές. Όπως εμείς, έτσι κι' εκείνοι, στον Παγκρήτιο Όμιλο, είχαν βγει στο κυνήγι του χορηγού. Από τον Κυριάκο Κυριακίδη της "Mostro" ήρθε η πρώτη χαρμόσυνη είδηση. Ένα μικρό φουσκωτό σκάφος ήταν η προσφορά της εταιρείας στα παιδιά του Καστελλόριζου και στον Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης, με τον Κώστα Γκολφινόπουλο να συμπληρώνει το πακέττο με την προσφορά μιας εξωλέμβιας "Tohatsu"!Αποστολή Αγάπης στο Καστελλόριζο. Μέρος Α΄
Θυμάται και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Φαίνεται πια πως, καθώς οι προδότες που κυβερνούν αυτή τη χώρα οδηγούν τον κόσμο στην εξαθλίωση και του στερούν την αισιοδοξία και την ελπίδα για το αύριο, η ενότητα των αναμνήσεων αυτού του διαδικτυακού περιοδικού θα κλέβει, από δω και στο εξής, την παράσταση και τη μερίδα του λέοντος της ύλης του. Και δεν ήταν λίγα αυτά που ζήσαμε στο παρελθόν όσοι ασχοληθήκαμε, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, με τον υπέροχο κόσμο του φουσκωτού σκάφους και της θάλασσας.
Δεν ήταν λίγες οι περιπλανήσεις μας στο Ελληνικό Αρχιπέλαγος, δεν ήταν λίγες οι συγκινήσεις που μας χάρισαν οι ακρίτες που ζουν ξεχασμένοι στα νησιά του, δεν ήταν μικρή η ηδονή που ζήσαμε στην αγκαλιά της μεγάλης γαλάζιας ερωμένης. Αυτές τις περιπλανήσεις, αυτές τις συγκινήσεις θα προσπαθήσω να σας διηγηθώ, με την ελπίδα ότι το παρελθόν μπορεί να ξαναζήσει, μπορεί να ξαναγίνει παρόν, κι' αυτό, με τη σειρά του, να δώσει τη θέση του σε ένα πιο φωτεινό μέλλον. Στους νέους τουλάχιστον που ακολουθούν, γιατί εμείς...
Η A΄ (αυθεντική) Πανελλήνια Συγκέντρωση Φουσκωτών Σκαφών
Παλιά ξινά σταφύλια, θα πει κανείς, διαβάζοντας αυτό το συμπληρωματικό σχόλιο, σχετικώς με τις πανελλήνιες συγκεντρώσεις φουσκωτών σκαφών και την λανθασμένη αρίθμησή τους. Όμως, μια και, καθυστερημένα έστω, έμαθα την τέχνη του μοντάζ, καλό είναι να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι, βλέποντας και το σχετικό βίντεο, ότι η 1η αυθεντική πανελλήνια συγκέντρωση φουσκωτών σκαφών πραγματοποιήθηκε το διήμερο 3 και 4 Ιουλίου 2004 στην Πάρο και όχι το 2006 στη Μήλο.
Ιατρική Εκστρατεία Αγάπης στην Κάσο (2004). Λίγο πριν ο Παύλος Πολάκης ιππεύσει το καλάμι της εξουσίας.
Θυμάται και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τον Ιούνιο του 2003 η "Φυσιολατρική Λέσχη φίλων Φουσκωτού Σκάφους - Ναυτίλος", με τη βοήθεια και του "Παγκρητίου Ομίλου Φουσκωτών Σκαφών", διοργάνωσε τη μεγάλη Αποστολή Αγάπης στην Κάσο, θέλοντας να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον της για τα ακριτικά και ξεχασμένα νησιά του Αιγαίου (σ' αυτή την Αποστολή θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο μου).
Δέκα μήνες αργότερα, και συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 2004, ο "Ναυτίλος" έθεσε υπό την αιγίδα του μια "Ιατρική Εκστρατεία Αγάπης" στην Κάσο, την οποία ενίσχυσε οικονομικά ο Όμιλος Αποστολόπουλου, ενώ οι ιατροί του "Ιατρικού Κέντρου Ίασις Πειραιώς" κ.κ. Παύλος Πολλάκης (χειρουργός), Μαρίνος Δαβερώνας (χειρουργός), Γιάννης Αναγνωστάκης (καρδιολόγος), Γιάννης Μουγκολιάς (γυναικολόγος) και Βασίλης Μπλάτσιος (παθολόγος) εξέφρασαν την επιθυμία να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους στους κατοίκους του ακριτικού αυτού νησιού της Δωδεκανήσου κατά την διάρκεια της εκεί παραμονής τους.
Το βίντεο του ταξιδιού στα Αντικύθηρα.
Δεν πρόλαβα να επιστρέψω απ' τη Γαύδο και να βγάλω τις λιγοστές αποσκευές μου και τον ηλεκτροκίνητο Μαξιμιλιανό απ' το 9.50 4U, και άρχισα να τα φορτώνω στο μικρότερο αδελφάκι του, το 8.50 4U. Το σκάφος, αφού θα περνούσε πρώτα απ' τα Αντικύθηρα, για το προγραμματισμένο ταξιδιωτικό, θα έπλεε στη συνέχεια προς το Λαύριο για να δώσει το παρόν στο Rib Test. Χαράς ευαγγέλια! Μετά από τόσους μήνες "ερωτικής" αποχής, τριακόσια μίλια θάλασσας ήταν αρκετά για να φορτίσουν τις μπατταρίες της ψυχής μου και να αναθερμάνουν τον παθιασμένο έρωτά μου για Κείνη...
Εκείνο το ταξίδι δημοσιεύτηκε το καλοκαίρι του 2010 στο "Rib and Sea", όχι όμως και το σχετικό βίντεο. Απολαύστε το λοιπόν τώρα, ανατρέχοντας και στο κείμενο. Ήταν να μην πάρω φόρα με το μοντάζ...
Τα υπόλοιπα εδώ : http://www.ribandsea.com/travels/406-2010-07-21-08-04-13.html
Το βίντεο του ταξιδιωτικού στη Γαύδο.
Με αρκετή καθυστέρηση προσετέθη τελικώς το βίντεο στο ταξιδιωτικό της Γαύδου. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα πείτε. Είναι γνωστό όμως πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα. Τα πάντα γύρω μας φαίνονται να καταρρέουν. Κάποτε είχαμε την δυνατότητα να πληρώνουμε και 50 και 100 και 150 ευρώ ακόμη για ένα μοντάζ λίγων λεπτών. Τώρα τα χρήματα δεν περισσεύουν πια. Οι διαφημιστικές καταχωρήσεις εξαφανίστηκαν. Με τι διάθεση να γράψει κανείς και πού να βρει χρήματα για μοντάζ;
Έχω γράψει κατά καιρούς πως "δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη". Το εννοούσα και το εννοώ. Γι' αυτό είμαι ακόμη εδώ. Αλλά και για έναν ακόμη σημαντικό λόγο. Γιατί το γράψιμο είναι χούϊ και ανάγκη μαζί. Και, ως γνωστόν, πρώτα βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου και μετά το χούϊ. Κι' εγώ έχω ανάγκη και χούϊ να γράφω και να επικοινωνώ μ' αυτούς, τους λίγους έστω, που έχουν το βίτσιο να με διαβάζουν.
Απολαύστε λοιπόν τώρα το βίντεο της Γαύδου και να είστε βέβαιοι ότι θα ακολουθήσουν και άλλα. Θέλοντας να είμαι συνεπής απέναντί σας και να μην μοιράζω φρούδες ελπίδες γράφοντας πως "το βίντεο του Χ ταξιδιωτικού θα αναρτηθεί σύντομα", κάθισα και έμαθα, με την βοήθεια και του γιου μου, πώς να κάνω μόνος μου ένα στοιχειώδες μοντάζ. Εδώ θα είμαστε λοιπόν. Με περισσότερα βιντεάκια και μεγαλύτερο πείσμα να διατηρήσουμε ζωντανά το όνειρο και την ελπίδα...
Το ταξιδιωτικό στη Γαύδο : http://www.ribandsea.com/travels/359-2010-06-08-19-22-45.html
Λέρος. Παρεξηγημένη, αλλά... πανέμορφη!
Ταξίδευσε, φωτογράφισε, βιντεοσκόπησε και περιγράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το πλοίο της "Blue Star", σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα κατέπλεε στο λιμάνι της Πάτμου γύρω στις πέντε τα ξημερώματα. Βάρβαρη ώρα. "Δεν έχω καμμία διάθεση να φυλάω σκοπιά μέχρι τότε", είπα στην καπετάνισσα. "Λέω να παρκάρουμε το camper στο λιμάνι και να κοιμηθούμε σαν άνθρωποι, μέχρις ότου έρθει το καράβι και μας ειδοποιήσουν οι λιμενικοί να επιβιβαστούμε". Συμφώνησε η καπετάνισσα και πέσαμε, σχετικώς νωρίς εκείνο το βράδυ, για ύπνο. Ο αέρας όμως "έδινε τα ρέστα" του κι' εγώ άρχισα να ψυχανεμίζομαι πως μάλλον θα αργούσαν να μας ξυπνήσουν...
Πάμε σαν άλλοτε...
"Πάμε σαν άλλοτε…"
Συναυλία των μαθητών του "Ωδείου Αιγέας", με Ρετρό μουσική (1930-1960) στο "Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου", το Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012 και ώρα 8 μ.μ.
Με την βραδιά αυτή επιθυμούμε να σας μεταφέρουμε, μέσα από τη μουσική που θα ακούσετε, στο κλίμα μίας άλλης εποχής, πολύ σημαντικής για την πορεία του Ελληνικού τραγουδιού, στη μουσική της τριαντακονταετίας 1930 – 1960, η οποία διαδέχθηκε την Ελληνική οπερέτα.
Η παραίτηση μιας δασκάλας ταράζει τα νερά του ωχαδελφισμού μας.
Ζήλεψα σήμερα, δεν το κρύβω, που δεν είμαι δάσκαλος. Αιτία; Η παραίτηση σοκ της δασκάλας και συναγωνίστριας Μαρίας Αλιφραγκή η οποία, μέχρι χθες, δίδασκε στο 8ο Δημοτικό σχολείο Πειραιά. Δεν θα σχολιάσω τίποτε περισσότερο. Διαβάστε το κείμενο της παραίτησής της και υποκλιθείτε...
Προς το
ΠΥΣΠΕ Πειραιά.
23.1.2012
Λαμβάνω την τιμή να υποβάλλω την παραίτησή μου από την θέση μου ως δασκάλας στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά. Οι λόγοι που με έκαναν να επιλέξω αυτή την οδό είναι οι εξής :