Γεύση μαστίχας, άρωμα λεμονανθών και την εικόνα της ανθισμένης άγριας τουλίπας (λαλάδες τις λέμε στη Χίο) θα γευτούν οι εκπρόσωποι των Ομίλων που θα επισκεφθούν το νησί μας το τετραήμερο της 25ης  Μαρτίου. Ο "Όμιλος Φουσκωτών Σκαφών Χίου" ετοιμάζεται πυρετωδώς - εν μέσω πραγματικά πολύ δύσκολων οικονομικών συγκυριών - για την επερχόμενη Πανελλήνια Συγκέντρωση Φουσκωτών Σκαφών που θα γίνει στην Χίο στις 2, 3 & 4 Ιουλίου 2010.

Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.

Σκάλιζα τις προάλλες το αρχείο όσων άρθρων μου έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά ή εφημερίδες κατά την διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών και, μεταξύ των άλλων, βρήκα ένα άρθρο που είχε δημοσιευτεί τον Μάρτιο του 1998 στο περιοδικό "Νέμεσις" της κ. Λιάνας Κανέλλη. Αρθρογραφούσα τακτικά στο περιοδικό εκείνο, όσο η εκδότις του ήταν μάχιμη δημοσιογράφος. Όταν όμως αποφάσισε να συχνάζει, επί μισθώ, και να χαίρει ασυλίας εκεί όπου συχνάζουν τα "γουρούνια με την ίδια φάτσα" (δικά της λόγια), πήρα τα κουβαδάκια μου και τράβηξα για άλλη παραλία...

Όσο μελετώ το εγχειρίδιο του αειμνήστου νεοέλληνα δημοσιογράφου και φιλοσόφου Ευάγγελου Λεμπέση, περί της "τεραστίας σημασίας των βλακών εν τω συγχρόνω βίω", τόσο πιο πολύ πείθομαι, και τρομάζω συγχρόνως, για την διαχρονικότητα και την επικαιρότητά του! Και πράγματι, δεν χρειάζεται να κοπιάσει κανείς πολύ για να δει ότι η κατωτάτη αυτή βαθμίδα του κοινωνικού διαφορισμού, οι βλάκες δηλαδή, κατέχουν ηγετικές θέσεις στην κοινωνία και υψηλές θέσεις εξουσίας στην πολιτική! Και δεν θα ήταν τραγικό ξέρετε αυτό, εάν η βλακεία βάδιζε μόνη της. Το ατυχές της υπόθεσης είναι ότι την συνοδεύει κατά κανόνα και η απάτη! Και η απάτη, περιοριζομένη στις αγελαίες (κατά Λεμπέση) συναθροίσεις μη κερδοσκοπικών συλλόγων, fora ή blogs, μπορεί μεν να είναι γραφική και σχετικώς ακίνδυνη, όταν όμως αυτή επεκτείνεται στους κύκλους των πολιτικών και των ασκούντων πάσης φύσεως εξουσία, γίνεται άκρως επικίνδυνη, όχι μόνο για τους πολίτες, αλλά και για την ίδια την εθνική υπόσταση, ακεραιότητα και κυριαρχία της χώρας. Οι πρόσφατες άλλωστε εξελίξεις επιβεβαιώνουν απολύτως αυτόν τον ισχυρισμό.

Θυμάστε ότι πριν από μερικές ημέρες δημοσιεύτηκε ένα άρθρο στο "Rib and Sea" με τίτλο "Όλα τα κορόϊδα στο ΙΚΕΑ" (http://www.ribandsea.com/waves/277-2010-02-22-07-24-24.html) Φαίνεται πως το περιεχόμενο του δημοσιεύματος εκείνου έγινε γνωστό στους υπευθύνους της εταιρείας, οι οποίοι θεώρησαν πως έπρεπε να απαντήσουν μ' αυτόν τον τρόπο :

Επειδή κυκλοφορεί ένα mail σχετικά με την σύγκριση τιμών προϊόντων ΙΚΕΑ σε διάφορα Ευρωπαϊκά κράτη, θα θέλαμε να σας επισημάνουμε τα εξής : Οι τιμές των προϊόντων ΙΚΕΑ διαφέρουν από χώρα σε χώρα διότι καθορίζονται από τις συνθήκες του τοπικού ανταγωνισμού ανάλογα με το προϊόν. Δέσμευσή μας είναι οι τιμές των προϊόντων ΙΚΕΑ στην Ελλάδα και την Κύπρο να είναι οι χαμηλότερες στην αγορά.

Επιμέλεια : Κωνσταντίνος Καραμάνης.

Φωτογραφίες - Video : Whale trackers.

Το βιβλίο «Μόμπυ Ντικ» είναι ένα κορυφαίο δημιούργημα της Αμερικανικής λογοτεχνίας. Στο βιβλίο περιγράφεται το απέραντο μίσος του καπετάνιου Άχαμπ και η λυσσαλέα μάχη του με μια άσπρη φάλαινα φυσητήρα, υπερβολικού μεγέθους και αγριότητας. Ο συγγραφέας Χέρμαν Μέλβιλ, πρόγονος του διάσημου μουσικού Μόμπυ, περιγράφει την φαλαινοθηρία εκ των έσω, μια που ο ίδιος έκανε παρόμοιο ταξίδι, με τρόπο πολύ ζωντανό και ρομαντικό.