Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο Δημήτρης Κατσαπρακάκης είναι καθηγητής στο Εργαστήριο Αιολικής Ενέργειας του Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου Κρήτης, με πολλές περγαμηνές στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Υπήρξε καθηγητής του γιου μου Ιωάννη, όταν αυτός φοιτούσε στο Τμήμα Μηχανολόγων.

Το καλοκαίρι του 2006 πήρα την πρωτοβουλία να προσκαλέσω τους καθηγητές Δημήτρη Κατσαπρακάκη και Δημήτρη Χρηστάκη στην Κάσο, μαζί με ομάδα φοιτητών, προκειμένου να διερευνηθεί η δυνατότητα εγκατάστασης αιολικού πάρκου στο νησί για την εξασφάλιση αυτονομίας σε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό. Η παραμονή των καθηγητών και των φοιτητών ήταν εποικοδομητική και προέκυψε μια μελέτη, αποτέλεσμα της πτυχιακής εργασίας της φοιτήτριας Μαρίας Κορρέ. Η μελέτη εκείνη αποτυπώθηκε σε ηλεκτρονική μορφή αλλά ο Δήμος Κάσου σφύριξε αδιάφορα και η υπόθεση μπήκε προσωρινά στο ντουλάπι.

Αγαπητέ κύριε διευθυντά.

Πάντα σας απευθύνω τον λόγο στον πληθυντικό. Μετά από όσα διάβασα όμως, πετώ στην θάλασσα την φραγγολεβαντίνικη αυτή επιλογή μου και χρησιμοποιώ Πειραιώτικη διάλεκτο.

Διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις προτάσεις για τ΄Αρμάθια και καταλήγω σε δύο ασφαλή συμπεράσματα.

Ή έχεις ξεφύγει εντελώς, ή πάσχεις από οξείδωση του αποθηκευμένου στον οργανισμό σου από την συνεχή επαφή με την θάλασσα, ιωδίου.

ΗΠΙΑ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΝΗΣΙΔΑΣ ΑΡΜΑΘΙΑ ΣΕ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΑΞΙΟΘΕΑΤΟ ΕΠ’ ΩΦΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΣΟΥ

Η ομιλία του Ιωσήφ Παπαδόπουλου στο "Α΄Κασιολογικό Συμπόσιο" που πραγματοποιήθηκε στην Κάσο το διήμερο 19 και 20 Αυγούστου 2014

Όταν άκουσε στην αρχή η γυναίκα μου τι έχω στο μυαλό μου, άρχισε τη μουρμούρα. «Τι τα θέλεις τώρα αυτά; Καλά δεν ήταν τ’ Αρμάθια τόσα χρόνια; Από το ’81 που περπατήσαμε για πρώτη φορά στα Μάρμαρα, όταν τα παιδιά μας ήταν μωρά, μέχρι σήμερα που παίζουν εκεί τα εγγόνια μας, το μέρος είναι το ίδιο. Τίποτε δεν έχει αλλάξει. Τι θέλεις τώρα δηλαδή; Να το χάσουμε κι’ αυτό;».

Μεταξύ μας, δεν έχει άδικο η καπετάνισσα. Έτσι όπως τα λέει είναι. Όμως, φίλες και φίλοι, συμπατριώτες και συμπατριώτισσες, η δική μου οπτική γωνία, από την οποία βλέπω κάποια πράγματα, είναι λίγο διαφορετική. Πριν από αρκετά χρόνια, ανάμεσα στα άλλα μικρά νησιά του Αιγαίου που επισκεπτόμουν με το φουσκωτό σκάφος μου, ήταν και το Μαράθι. Είδατε; Μοιάζει ηχητικά με τ’ Αρμάθια. Τίποτε δεν είναι τυχαίο.

Σχολιάζει, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Το ανθρωπόμορφο κήτος, που ακούει στο όνομα "Pagalous Fataoulous", έκανε και φέτος την εμφάνισή του στην παραλία του Εμπορειού της Κάσου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εθεάθη και στην απογευματινή συνεδρία του "Κασιολογικού Συμποσίου" της 19ης Αυγούστου, εισπράττοντας τεμενάδες και χαιρετούρες από τους γηγενείς οι οποίοι πάσχουν, προφανώς, από ανίατη αμνησία. Γιατί πώς αλλοιώς να ερμηνευτεί η στάση αυτή των κατοίκων της Κάσου οι οποίοι, όπως φαίνεται, έχουν ξεχάσει όσα έχει κάνει και έχει πει κατά καιρούς ο προδότης αυτός, ο οποίος λίγο ακόμη και θα εκραγεί από όσα καταβρόχθισε τα χρόνια της σοσιαληστρικής διακυβέρνησης.

Πηγή : http://www.ramnousia.com/2013/07/mikis-theodorakis-i-tora-i-pote.html#.U_WmPGOZhEs

Του Μίκη Θεοδωράκη.

"Ή τώρα ή ποτέ"! Κι όταν λέω "ποτέ", το εννοώ. Γιατί εάν ο ελληνικός λαός δεν αδράξει αυτή την τελευταία ευκαιρία, θα είναι χαμένος, γονατισμένος, εξαθλιωμένος και ντροπιασμένος για πάρα - πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. ϊσως και για αιώνες"....

Είσαι νέος. Διάβασε καλά! Αν θες διαφώνησε, αλλά μην αδιαφορείς! Η πατρίδα εκπέμπει σήμα κινδύνου. Δεν ακούς; Ποιόν περιμένεις να τη σώσει; Ποιόν περιμένεις να σε σώσει; Κατάλαβέ το. Η λαίλαπα του πολέμου, του ακήρυκτου πολέμου που ζούμε, είναι ανεξέλεγκτη. Ο εχθρός έχει ήδη περάσει το κατώφλι του σπιτιού σου. Όσο κοιτάμε, βέβαια, την τηλεόραση δεν το αντιλαμβανόμαστε. Δεν θα βγει, όμως, από εκεί κανένας σωτήρας... Ο σωτήρας είσαι εσύ, γιατί η πατρίδα είσαι εσύ ! Αν κάτσεις με τα χέρια σταυρωμένα, πολύ σύντομα θα δεις τα παιδιά σου σκλαβωμένα. Θα δεις τον εαυτό σου να δουλεύει για ένα πιάτο φαΐ, δουλικά, ώρες ατελείωτες. Θα δεις την περιουσία σου να παραδίδεται στους ξένους επειδή έτσι το θέλησαν κάποιοι. Θα δεις μια Ελλάδα ανοχύρωτη να σκίζεται σε κομμάτια και να μοιράζεται στους εχθρούς της. Κι όλα αυτά επειδή δεν αντέδρασες όταν είχες τη δυνατότητα να το κάνεις.