Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

[Στη διπλανή φωτογραφία το συμβολικό δώρο του μικρού Αμίρ στον φίλο του Αλέξη τον βραχύ, ο οποίος του εκμυστηρεύθηκε ότι θα το φυλάει ως πολύτιμο φυλαχτό].

Αναζητούσα το όνομα της υπερήλικης Ελληνίδας που βασάνισαν προ ημερών αλλοδαπά καθάρματα. Αδύνατον. Θα παραμείνει ες αεί η 85χρονη. Όπως λέμε ο «...χρονος ληστής», του οποίου τα στοιχεία δεν δίνονται στη δημοσιότητα, για να προστατευθούν τα προσωπικά δεδομένα του. Διότι και οι κακούργοι έχουν δικαιώματα.

Ο λαθρομετανάστης Αφγανός Αμίρ, όμως, είναι πλέον φίρμα. Τον δέχθηκε και ο πρωθυπουργός στο Μαξίμου [ναι, εκεί που δεν δέχθηκε τους συνταξιούχους, τους οποίους ψέκασαν τα ΜΑΤ] και του έκανε ένα συμβολικό δώρο: το σύμβολο του Έθνους. Δηλαδή, ένα κουρελόπανο, όπως είχε πει παλαιότερα ο πολύς κ. Ρούσσης, μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου παρακαλώ, τον οποίο τιμούν όσοι αποκαλούν φασίστα τον Άγγελο Συρίγο. Κάτι που έχει πας τις το δικαίωμα να καίει, όπως μας ενημέρωσε παλαιότερα ο άλλος πολύς κ. Βαρβιτσιώτης, βουλευτής της ΝΔ και τέως υπουργός δικαιώνοντας, έτσι, και αυτός τους παρακρατικούς που παίζουν μολοτοφοπόλεμο με τα ΜΑΤ γύρω από το Πολυτεχνείο και καίνε το εθνικό σύμβολο κάθε λίγο και λιγάκι.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Ο Χάνος Κλασμένος είχε ζητήσει την παραίτηση Μουζάλα, επειδή ο τελευταίος είχε αποκαλέσει τα Σκόπια εν τη ρύμη του λόγου του «Μακεδονία». Τελικά ο Μουζάλας δεν παραιτήθηκε και ο Χάνος ρούφηξε το αυγό του. Η καρέκλα δεν του επιτρέπει να το παίζει πατριώτης, εξ ου και ακολουθεί την ατζέντα της κερα-Τασίας. Αυτός είναι και ο λόγος που κάθισε στ’ αυγά του [ή μήπως στα τέσσερα;], όταν ο Αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης μίλησε χθες στη Θράκη μας αποκαλώντας την εκεί μουσουλμανική μειονότητα «τουρκική» και τα Σκόπια «Μακεδονία».  

Προχθές ανεγκέφαλοι τινές, εις ένδειξιν αχαλίνωτου αυνανισμού, πέταξαν πέτρες στο σπίτι του μικρού Αφγανού, ο οποίος είχε κληρωθεί  να σηκώσει τη σημαία του σχολείου του  με βάση το νέο «αξιοκρατικό» σύστημα του υπουργού-τζόκερ, αλλά τελικά δεν τη σήκωσε και ορθώς. Παραθέτω σημείωμα συμπατριώτου τινός ονόματι Μάκης Ρούσσος:

Γράφει η Μαριάνθη Πελεβάνη.

Πηγή : http://tvxs.gr/news/kosmos/kodokushi-i-fylaki-oi-ilikiomenoi-tis-iaponias-den-exoyn-alli-epilogi

Φυλακή ή θάνατος. Αυτή φαίνεται πως είναι η κατάληξη ή η επιλογή γα πολλούς Ιάπωνες ηλικιωμένους. Η φτώχεια που αυξάνεται, η αλλοτρίωση, η μοναξιά, η κοινωνική απομόνωση είναι οι λόγοι που οδηγούν τα ηλικιωμένα άτομα να επιλέξουν την παραβατικότητα ή να παραδοθούν σε έναν μοναχικό θάνατο.  

Τα βοηθητικά προγράμματα της Πρόνοιας διακόπτονται, οι κοινωνικές παροχές περικόπτονται, οικογένεια δεν υπάρχει, ούτε φίλοι, μόνο μοναξιά, ανασφάλεια και πλήξη. Οι γείτονες δεν χτυπούν την πόρτα. Κανείς δεν έρχεται. Ή θα πεθάνεις μόνος ή θα προτιμήσεις τη φυλακή, όπου θα εξασφαλίσεις φαγητό, συντροφιά και φροντίδα.

Πηγή : http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/agorazoyn-nisi-toys-gia-na-glitosoyn-apo-toys-kroisoys

Όταν πάμπλουτοι ξένοι άρχισαν να καταφθάνουν στο νησί τους με ελικόπτερα, οι πέντε από τους έξι κατοίκους του Ουλούα, στη Σκωτία, φοβήθηκαν ότι ο τρόπος ζωής τους θα έφτανε αναπόφευκτα στο τέλος του. Αποφάσισαν τότε να... αγοράσουν το νησί.

Το Ουλούα, με τις παρθένες παραλίες, τους καταπράσινους λόφους και τις απόκρημνες ακτές, τέθηκε προς πώληση τον Ιούλιο από τον έκτο κάτοικο, τον απόγονο μιας αριστοκρατικής οικογένειας στην οποία ανήκει το νησί εδώ και πολλές δεκαετίες. Οι πέντε κάτοικοι βασίζονται σε έναν νόμο που ψηφίστηκε πέρυσι από την κυβέρνηση της Νίκολα Στέρτζον και ο οποίος επιτρέπει να αναβάλλεται η πώληση ιδιωτικών εκτάσεων σε ιδιώτες επενδυτές ώστε να δίνεται η δυνατότητα στις τοπικές κοινότητες να κάνουν αντιπροσφορά για να τις αγοράσουν.

Φωτογραφίες - Βίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πηγή πληροφοριών - φωτογραφίες αρχείου : Δήμητρα Λοίζου-Βουλγαράκη.

Στη Μύκονο πήγα τελευταία φορά γύρω στα τέλη Σεπτεμβρίου, απεσταλμένος του Νίκου Μαστοράκη (ναι, του γνωστού Νίκου Μαστοράκη), ο οποίος είδε τα χειμωνιάτικα πλάνα της Μυκόνου που είχα τραβήξει πέρυσι τον Νοέμβριο https://www.youtube.com/watch?v=QJrznIwziG8, του άρεσαν (προφανώς), και μου ζήτησε να χρησιμοποιήσει κάποια από αυτά, επ' αμοιβή, για τις ανάγκες του ντοκυμαντέρ που ετοιμάζει για το νησί των ανέμων. Επειδή όμως δεν είχα κρατήσει το πρωτότυπο υλικό και δεν μπορούσε να κροπάρει το βίντεο απ' το YouTube, εξ αιτίας του λογοτύπου και των υπότιτλων που υπήρχαν, μού ζήτησε να πάω στη Μύκονο, περί τα τέλη Σεπτεμβρίου, και να βιντεοσκοπήσω τα θέματα που εκείνος θα μου υπεδείκνυε.