Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Τα πήρε πίσω ή δεν τα πήρε πίσω ο προστατευόμενος μάρτυς; Ιδού το δίλημμα. Στ’ αρχίδια μου!

Εγώ θυμήθηκα μια ομιλία του Γιούνκερ στη Βουλή των ανθ-Ελλήνων την 26.04.2018. Είχε πει το άτομο:

«Η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο έθνος, με έναν εξαιρετικό πολιτισμό, στον οποίο όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι οφείλουμε πολλά. Η Ελλάδα είναι, πράγματι, το λίκνο της πολιτικής ιδέας της Δημοκρατίας. Εδώ γεννήθηκε ο θεσμός της Δημοκρατίας, εδώ που ενσωματώνεται και βιώνεται μέχρι σήμερα.
………..

Η Ελλάδα για μένα είναι, επίσης, όλες αυτές οι γυναίκες και όλοι αυτοί οι άντρες -που έστω από μακριά παρατηρούσα, όταν ήμουν νέος- οι οποίοι κατάφεραν να πουν «όχι» στο καθεστώς των Συνταγματαρχών. Αυτή είναι η πραγματική ελευθερία, όταν πια δεν μπορούμε να λέμε μόνο «ναι» σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας.
………….

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σεφ η Άννα Παπαδοπούλου.

Μετά τη Σαντορίνη μας περίμενε ανυπόμονα η Ίος. Το ίδιο ανυπόμονα, για να είμαι ειλικρινής, την περίμενα κι' εγώ. Αιτία της ανυπομονησίας μου; Η συνάντησή μου με τον Γιάννη Λυμπέρη και η συνέντευξη που είχαμε συμφωνήσει να μου δώσει μετά από απαίτηση κάποιων συνδρομητών μου.

Φθάνοντας ξημερώματα στο λιμάνι της Ίου (είχαμε φύγει στις 2 μετά τα μεσάνυχτα απ' τη Σαντορίνη), πάρκαρα
το αυτοκινούμενο στον ανοικτό χώρο στάθμευσης δίπλα στο Ιατρείο και κοντά στην καφετέρια "Tropicana", ώστε να έχουμε ελεύθερη σύνδεση στο διαδίκτυο, και πέσαμε για ύπνο μέχρι τις 8 το πρωί.

Στη φετινή έκθεση "ΝΑΤΕΧ", η οποία θα πραγματοποιηθεί από τις 13 μέχρι και τις 16 Μαρτίου 2020 στο κλειστό γήπεδο Φαλήρου (TAEK WON DO), θα λάβει μέρος και το "Rib and Sea", με δικό του περίπτερο, αποδεχόμενο την ευγενική πρόσκληση και προσφορά του διοργανωτή της έκθεσης Δήμη Βαρβέρη.

Με την ευκαιρία της παρουσίας του στη φετινή "ΝΑΤΕΧ", το "Rib and Sea" θα τιμήσει σε ειδική εκδήλωση, την Κυριακή 15 Μαρτίου, τον θρυλικό Αρτέμη Αννίβα, τον κορυφαίο Έλληνα κατασκευαστή ταχυπλόων σκαφών ο οποίος έγραψε τη δική του λαμπρή ιστορία στον χώρο της ναυπηγικής τέχνης.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Απορροφημένος από την καθημερινή και πολύωρη ενασχόλησή μου με τα ταξίδια που κάνουμε και τα βιντεάκια που ανεβάζω στο YouTube, δεν είχα προλάβει να δω τη δουλειά του Γιώργου Χαλάση. Του ταλαντούχου αυτού νέου απ' τη Σίφνο που έχει δημιουργήσει ένα φανατικό κοινό, τόσο μέσα στο νησί του όσο και έξω από αυτό.

Προσφάτως, όμως, κάποιος συνδρομητής μου ανέφερε το όνομά του και με προέτρεψε να τον συναντήσω και να του πάρω μια συνέντευξη. Από εκείνη τη στιγμή, όποτε είχα λίγο ελεύθερο χρόνο, άρχισα να σερφάρω στον λογαριασμό του και να βλέπω τα βιντεάκια που ο ίδιος τραβάει στο εργαστήριό του. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα! Τόσο με την ικανότητά του στις επισκευές και κατασκευές μηχανημάτων και εξαρτημάτων, όσο και με το ταλέντο του να βιντεοσκοπεί ο ίδιος αυτή του την ενασχόληση τραβώντας σέλφι βίντεο, μιλώντας με ευχέρεια στον φακό και εξηγώντας, με γλαφυρό και απολύτως κατανοητό τρόπο, τί ακριβώς κάνει!

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Διάβαζα την είδηση ότι αστυνομικοί ήσαν μέλη σπείρας που πουλούσε πλαστά διαβατήρια και ταυτότητες και μάλιστα σε σεσημασμένους κακοποιούς. Τι άλλο θα με βρει Θεέ μου μονολόγησα.  Κι’ από την άλλη να έχω το τεκμήριο αθωότητας και να περιμένω μερικά τέρμινα [τρία χρόνια το τέρμινο] μέχρι να αποφανθεί  η Δικαιοσύνη περί ενοχής ή μη. Και μέχρι τότε; Θα έχουν τεθεί σε αργία οι αστυνομικοί; Υποχρεωτική ή δυνητική, όπως εψήφισεν ο κ. Καρούμπαλος;

http://makpress.blogspot.com/2015/09/blog-post_509.html

Με είχαν ζαλίσει τα ΜΜΕ με το θέμα των κουκουλοφόρων μαρτύρων. Εξαφανίστηκαν ή όχι; Πώς εξαφανίστηκαν, αφού τελούν υπό την προστασία της ΕΛ.ΑΣ.; Τί διάολο συμβαίνει; Τί μου διαφεύγει;  Θα καταθέσουν με κουκούλα ή χωρίς κουκούλα; Κι’ έτσι δεν πήρα πρέφα μια άλλη είδηση.