Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν έχεις μακρά αποχή από ταξίδια με φουσκωτό και σου προτείνουν να πας από την Πάτμο μέχρι το Φαρμακονήσι και το Μαράθι με ένα Top Line 23 για ψαροντούφεκο, σασίμι στο φουσκωτό και φαγοπότι με ψάρια στο Μαράθι, τότε ούτε που σκέφτεασι την απάντηση.
Δείτε πώς εξελίχθηκε και πώς κατέληξε εκείνη η βόλτα που τα είχε όλα.
Η εταιρεία μας έχοντας εφαρμόσει όλα τα προβλεπόμενα μέτρα υγιεινής και πρόληψης σχετικά με τον COVID-19, με στόχο την διασφάλιση της υγείας του επιβατικού κοινού και των πληρωμάτων των πλοίων της, προέβη σήμερα σε επαναληπτικά τεστ του ιού.
Κατά τη διάρκεια του πλού από το λιμάνι του Πειραιά προς τα νησιά των Δυτικών Κυκλάδων και ειδικότερα κατά τη διάρκεια του πλού από την Κύθνο προς τη Σέριφο ενημερωθήκαμε ότι 3 μέλη του πληρώματος του πλοίου μας Ε/Γ - Ο/Γ "ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ" είναι θετικά στον ιό.
Λόγω της ειδικότητάς τους δεν έχουν έρθει σε ουδεμία επαφή με το επιβατικό κοινό.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Υπήρξε γεωργός και φούρναρης, έκτιζε πέτρινα πηγάδια και μαντρότοιχους, ταξίδεψε με καράβι του εμπορικού και κρουαζιερόπλοιο σαν μάγειρας, παίζει αυτοδίδακτη φυσαρμόνικα και τραγουδάει! Αυτός είναι ο 81χρονος Πανάγος Γρύλλης που γεννήθηκε στην Πάτμο και πέρασε όλη τη ζωή του στο όμορφο αυτό νησί των Δωδεκανήσων.
Με κοινό σημείο επαφής τον γιο του Φωκά, ο οποίος είναι συνδρομητής στο κανάλι μου και ζει στην Πάτμο, συνάντησα τον κυρ Πανάγο στην αυλή του εξοχικού του στο Μελόϊ, και μοιράστηκα τις εμπειρίες του, τη διάθεσή του για ζωή, το χαμόγελό του, το τραγούδι του και τη φυσαρμόνικα!
Του Δαμιανού Αθανασίου.
Ποινή φυλάκισης 4 μηνών με 3ετή αναστολή επέβαλε χθες το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου στον Αρτέμιο Σώρρα που κρίθηκε ένοχος χωρίς ελαφρυντικό για διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Σε ποινή φυλάκισης 8 μηνών με 3ετή αναστολή καταδικάστηκε ένας πρώην συνεργάτης και συγκατηγορούμενός του που κρίθηκε ένοχος συμπληρωματικώς και για το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης.
Το κλητήριο θέσπισμα εις βάρος τους σχηματίστηκε κατόπιν αναφοράς του δημοσιογράφου κ. Ελευθέριου Ρήνου.
Η εταιρεία μας εφαρμόζοντας όλα τα προβλεπόμενα μέτρα υγιεινής και πρόληψης σχετικά με τον COVID-19 και θέλοντας να προφυλάξει πλήρως την υγεία του επιβατικού κοινού και των πληρωμάτων των πλοίων της, μετά την εκδήλωση κρούσματος σε μέλος του πληρώματος του Ε/Γ - Ο/Γ "ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ" , άμεσα και σε πλήρη συνεννόηση με συνεργαζόμενο ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο, πραγματοποίησε τέστ COVID-19 σε όλα τα μέλη του πληρώματος, των οποίων το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό.
Σας ζητούμε συγγνώμη για την καθυστέρηση της αναχώρησης του πλοίου, η οποία οφείλεται στην αναμονή των αποτελεσμάτων των τέστ.
Ο φίλος μου Γιώργος Σαρανταυγάς αντέδρασε στο πρωϊνό μου σχόλιο https://www.ribandsea.com/waves/4538-provlimatismoi-tou-diethnologou-giorgou-sarantavga-gia-ti-megali-provoli-tou-egxeirimatos-tou-mariou-giannakou.html και μου έστειλε προ ολίγου την απάντηση που ακολουθεί.
Φίλε, φίλτατε Ιωσήφ,
όπου δεν ανοίγει πληγή δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει γονιμότητα. Ευαισθησία χωρίς την αδελφή της όψη, δηλαδή τη σκληρότητα, είναι θάλασσα χωρίς αλάτι. Το "Rib and Sea" δεν χρειάζεται να το κατατάξω. Για την ακρίβεια, δεν νομίζω ότι χωράει στο γνωστό πήχη. Κινείται ελεύθερα και απροσχημάτιστα, γιαυτό και ενίοτε πληγώνεται. Αν σε πλήγωσα σημαίνει ότι είσαι ζωντανός. Αν πλήγωσα το Rib and Sea, σημαίνει ότι το δημοσιογραφικό σκαρί σου δεν είναι ζόμπι. Δημοσιογραφία που δεν πληγώνεται δεν είναι θεραπαινίδα της αληθείας, είναι άσχημη και επικίνδυνη εταίρα της εξουσίας.
Όλυμπος και Αυτισμός.
Φίλε Ιωσήφ,
με αφορμή μια ανάρτηση που έχει κατακλύσει το διαδίκτυο, την οποία αναδημοσίευσες στην ιστοσελίδα σου https://ribandsea.gr/face/4537-marios-giannakou-stin-pio-psili-koryfi-tou-olympou-kouvalontas-stin-plati-tou-tin-eleftheria-tosiou-pou-exei-kinitika-provlimata.html,
παίρνω την ευκαιρία να πλαισιώσω με κάποιες σκέψεις το είδος της ειδήσεως και όχι το περιεχόμενό της καθεαυτό. Θέλω να καταστεί ξεκάθαρο από την αρχή αυτό, διότι θα παρεξηγηθώ ένεκα της αξιωματικά “κλειδωμένης” στα ελληνικά κοινωνικά αντανακλαστικά αντίληψης περί “μεγαλείου ψυχής”, φιλαλληλίας και αλτρουισμού. Υπάρχει, δε, σοβαρή πιθανότητα να κατηγορηθώ ως αναίσθητος διότι αποτολμώ να πω ότι έχει και άλλη όψη (σήμανση) η ομόψυχη ευαισθησία τής δημοσιογραφίας, ειδικά όταν αυτή ταυτίζεται πλήρως με την “ομόψυχη ευαισθησία” κράτους και κοινωνίας. Το τελευταίο είναι κλειδί για να κατανοήσουμε γιατί δεν φτιάχτηκαν εκείνες οι γερές πλάτες και εκείνα τα πνευμόνια που χρειάζονταν για να ανεβάσουν τη χώρα έστω μέχρι την κορυφή τού Λυκαβηττού, ώστε αυτή να δει (πέρα από τη στεριά τής αποικιοκρατούμενης πρωτευούσάς της), τα νερά της, τον ήλιο της, τα παιδιά της που φεύγουν καραβιές και εκείνα που αργοπεθαίνουν στην επικράτειά της.
Μάριος Γιαννάκου: «Τη γύρισα 360 μοίρες για να δει την Ελλάδα από το πιο ψηλό σημείο της».
«Ένιωσα ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου», λέει ο αθλητής, ο οποίος κουβάλησε στην κορυφή του Ολύμπου την 22χρονη Ελευθερία.
Ένα χαμόγελο ανακούφισης και ικανοποίησης ότι όλα πήγαν καλά και μια επιθυμία από τη συνοδοιπόρο του προς την κορυφή του Ολύμπου: να δει τη θέα της Ελλάδας από ψηλά. Κάπως έτσι κύλησαν τα πρώτα λεπτά στον Μύτικα για τον δρομέα υπεραποστάσεων Μάριο Γιαννάκο και τη Δραμινή φοιτήτρια βιολογίας Ελευθερία Τόσιου, η οποία παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα, κατάφερε ν' ανέβει στην κορυφή της Ελλάδας χάρη στο νεαρό συντοπίτη της.
Όταν πριν από 9 περίπου χρόνια έκλεισα τα βιβλία της επιχείρησής μου, ανήμπορος να πληρώνω ασφαλιστικές εισφορές και φόρους, ενώ το εισόδημά μου είχε σχεδόν μηδενιστεί, νόμιζα ότι εκεί θα τελείωνε και το χόμπυ μου και η ενεργή δραστηριότητά μου στον χώρο της θάλασσας. Μερικά χρόνια πριν, άλλωστε, είχα πουλήσει το τελευταίο φουσκωτό σκάφος που είχα γιατί δεν υπήρχε πια η δυνατότητα να πληρώνω 2 λίτρα αμόλυβδης βενζίνης για μια θαλασσινή απόδραση ενός ναυτικού μιλίου!
Λίγο νωρίτερα ο Νίκος Κάγκουρας μου είχε κάνει το πρώτο μεγάλο δώρο. Δημιούργησε για λογαριασμό μου την ιστοσελίδα https://www.ribandsea.com/ και μου έδωσε τη δυνατότητα να επικοινωνώ τις ιδέες μου, να γράφω, να φωτογραφίζω και να βιντεοσκοπώ τα ταξίδια και τις συνεντεύξεις μου. Κάτι που με απίστευτη δυσκολία έκανα μέχρι τότε λόγω της δυσκαμψίας μου στα παραγγέλματα επίκυψης που μου έδιναν οι εκδότες και καναλάρχες. Εκείνη η ανιδιοτελής προσφορά του φίλου μου ήταν πολύτιμη και τον ευχαριστώ απ' τα βάθη της καρδιάς μου.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σωτήριο έτος 2020 μ.Χ. και η αμφίεση ενός χειρουργού έχει επιβληθεί, υποχρεωτικώς πλέον, σε όλους τους κατοίκους του πλανήτη. Και κανείς δεν γνωρίζει μέχρι πότε θα ισχύει αυτό αφού τίποτε δεν είναι μονιμότερο του προσωρινού, οι δε βλέψεις και οι προθέσεις αυτών που κινούν τα νήματα αυτής της υπόθεσης είναι άγνωστες.
Ανατρέχω στα τσιπάκια της μνήμης μου και θυμάμαι εκείνη την κοπελιά στο ταμείο του φαραγγιού της Σαμαριάς, η οποία μου υπέδειξε, με επιτακτικό ύφος, να συμμορφωθώ προς τα υποδείξεις και να φορέσω τη μάσκα μου. Ακόμη αναρωτιέμαι για ποιο λόγο θα έπρεπε να φορέσω μάσκα σε ένα μονοπάτι όπου περπατούσα ολομόναχος! Ποιον ή ποιους υπήρχε κίνδυνος να μολύνω, αν βεβαίως υποτεθεί ότι ήμουν ασυμπτωματικός φορέας του Covid-19; Τα δένδρα, τα κρι κρι ή τις καρακάξες; Ή μήπως έπρεπε να προστατευτώ από τα δένδρα, τα κρι κρι και τις καρακάξες που μπορεί να ήταν αυτές ασυμπτωματικοί φορείς του ιού; Και γιατί δεν επιβάλλεται στα δένδρα, τα κρι κρι και τις καρακάξες να φορέσουν μάσκα;