Συνέχεια από το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/travels/2141-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-taksideyontas-sto-megalo-korallenio-fragma
Τελευταίες μέρες στο Μπαλί, πολυκοσμία και ατέλειωτα τρεξίματα. Αγορές, παζάρια, τροφές, υφάσματα και ρούχα: όλα στις απίθανες τιμές της Ν.Α. Ασίας. Πλάϊ στο τερπνό έχουμε και το βασανιστικό μαραθώνιο που επιβάλλει η χαρτοβόρα Λερναία Ύδρα της τριτοκοσμικής γραφειοκρατίας. Μαθημένοι στους πλαδαρούς Αγγλοσάξονες, δεν περίμεναν κατά μέτωπο σύγκρουση με τη ρωμαίϊκη πονηριά, πάντως μας έφαγαν μια ολόκληρη μέρα...
6/9: Συνεννοηθήκαμε μ’ ένα ζευγάρι Γάλλων ιστιοπλόων να ομοπλεύσουμε έως την Ιάβα, παρέχοντας ο ένας στον άλλο βατσιμάνη για να επισκεφθούμε εναλλάξ την ενδοχώρα του μεγάλου νησιού. Τα σκάφη ήταν παρεμφερή, άρα δεν υπήρχε πρόβλημα διαφοράς ταχύτητας, ίσα ίσα παρουσιαζόταν επιπρόσθετα το δέλεαρ της άμιλλας! Συμπληρώσαμε τροφοδοσία, καύσιμα και γκάζι, ενώ από τη μαρίνα προμηθευτήκαμε διακόσια λίτρα αποστειρωμένου νερού.
Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.
Ήταν μια ώρα δύσκολη, της άφιξης η ώρα (αλλοιώνοντας, συγγραφική αδεία, τους στίχους του γνωστού τραγουδιού), όταν κατεβήκαμε στο λιμάνι της Σικίνου από το έτερο "γαλατάδικο" της άγονης γραμμής των δυτικών Κυκλάδων. Καθυστέρησε να φθάσει ο "Αδαμάντιος Κοραής" στον Καραβοστάση της Φολεγάνδρου κι' έτσι ξεμπαρκάραμε στην Αλοπρόνοια λίγο πριν τις δύο μετά τα μεσάνυχτα. Ευτυχώς, το αυτοκινούμενο, που δεν καταλαβαίνει από τέτοια, παρκάρισε στο πρώτο άνοιγμα του παραλιακού δρόμου και μας έριξε στην αγκαλιά του Μορφέα. Τόση ησυχία είχαμε πάντως χρόνια να απολαύσουμε. Και να σκεφτεί κανείς ότι κοιμηθήκαμε στο λιμάνι ενός Κυκλαδίτικου νησιού, όχι στην εξορία του Αδάμ. Φαντάζομαι βεβαίως ότι αν ήταν Αύγουστος τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, αν και η Σίκινος, σίγουρα, δεν είναι Σαντορίνη.
Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.
Τελευταία φορά που πήγαμε στη Φολέγανδρο ήταν τον Μάϊο του 2002. Μέσο μεταφοράς μας ένα φουσκωτό σκάφος "Apache", που χρειάστηκε κάτι λιγότερο από τρεις ώρες για να καλύψει την απόσταση των 85 περίπου ν. μιλίων που χωρίζουν την Ανάβυσσο από τον Καραβοστάση της Φολεγάνδρου. Ένα αξέχαστο ταξίδι πάνω σε έναν υγρό γαλάζιο καθρέφτη συντροφιά με το ατελείωτο παιγνίδι δεκάδων δελφινιών που έπαιζαν στην πλώρη μας! Από τότε, που πουλήσαμε και το τελευταίο φουσκωτό, τα ταξίδια αυτά έμειναν μια όμορφη ανάμνηση.
Πήραμε όμως φέτος την εκδίκησή μας ταξιδεύοντας και πάλι στη Φολέγανδρο με το πλοίο "Άρτεμις" της "Hellenic Seaways". Ένα ταξίδι που ξεκίνησε στις 7 το πρωί απ' το Λαύριο και κατέληξε μετά από 12 ώρες στη Φολέγανδρο, αφού το πλοίο έδεσε πρώτα στα λιμάνια της Κέας, της Κύθνου, της Πάρου, της Νάξου, της Ίου και της Σικίνου. Ένα, κατ' ανάγκην, "γαλατάδικο" πλοίο που συνδέει τον αναπτυγμένο κορμό των Κυκλάδων με τα νησιά της άγονης γραμμής Θηρασιά, Σίκινο, Φολέγανδρο και Κίμωλο. Νησιά που, όπως λέει ο καπτα Λευτέρης, τα εκθειάζουμε το καλοκαίρι για τις ομορφιές τους και τα ξεχνάμε τον χειμώνα.
Μια εξαιρετική και πρωτότυπη Αποστολή Αγάπης διοργάνωσαν πέρυσι τον Μάϊο τα μέλη του "Ομίλου Φουσκωτών και Ταχυπλόων Σκαφών Σύρου" στη Δονούσα με την ευρηματική ονομασία "ΠαραΣΥΡΟμαι... Δονούσα". Δυστυχώς μόλις τώρα ενημερώθηκα από τον Πρόεδρο του Ο.Φ.Τ.Σ. Σύρου Τάσο Ρούσσο για εκείνη την εξαιρετική, όπως είπα, Αποστολή, και την δημοσιεύω αμέσως στο "Rib and Sea", καθώς θεωρώ ότι τέτοιου είδους προσπάθειες δικαιολογούν, θα έλεγα, τον κυριότερο λόγο ύπαρξης των μη κερδοσκοπικών σωματείων, ιδιαιτέρως δε αυτών που δραστηριοποιούνται στον χώρο της θάλασσας. Προσπάθειες οι οποίες πρέπει να προβάλονται πάντοτε από τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.
Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όλα αυτά τα χρόνια, που ταξίδευα με φουσκωτό σκάφος στο Αιγαίο, είχα την ψευδαίσθηση ότι το απλό δέσιμο ενός κάβου στα λιμάνια των νησιών του μου έδινε αυτομάτως το δικαίωμα να πω ότι τα γνώρισα! Πώς να γνωρίσεις όμως ένα νησί αν δεν περιπλανηθείς στα σοκάκια των οικισμών του, στα αξιοθέατά του, στους αρχαιολογικούς του χώρους, αν δεν γνωρίσεις τα ήθη και τα έθιμα των κατοίκων του, αν δεν μιλήσεις μαζί τους και δεν ενδιαφερθείς για τα προβλήματά τους; Πόσο μπορεί μια κρύα μπύρα σε κάποιο ταβερνάκι του λιμανιού, μια σύντομη βόλτα και ένα βιαστικό μπάνιο στην πλησιέστερη παραλία να τα αντικαταστήσουν όλα αυτά;
Από τότε που οι ναυτιλιακές εταιρείες, οι οποίες διαφημίζονται στο "Rib and Sea" και "Camper Life", μας έδωσαν την ευκαιρία να ταξιδεύουμε δωρεάν στα νησιά του Αιγαίου με το αυτοκινούμενο τροχόσπιτό μας, καταλάβαμε πόσο επιφανειακή ήταν στο παρελθόν η γνωριμία μας με τους μαγικούς αυτούς τόπους του ελληνικού Αρχιπελάγους.