Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τιμή και ευλογία συγχρόνως να συζητά κανείς με έναν καλλιτέχνη και Άνθρωπο του επιπέδου του Θοδωρή Παπαγιάννη τον οποίο συνάντησα στο χωριό Ελληνικό των Ιωαννίνων.
Ο Θοδωρής Παπαγιάννης σπούδασε Γλυπτική στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών με δάσκαλο τον Γιάννη Παππά. Διευθυντής του Ά Εργαστηρίου Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, ο Θεόδωρος Παπαγιάννης πρωταγωνιστεί στη διοργάνωση Συμποσίων Γλυπτικής σε πολλές πόλεις της Ελλάδος και της Κύπρου δημιουργώντας μεγάλα γλυπτά στον δημόσιο χώρο. Επίσης στα πλαίσια των ανταλλαγών προγραμμάτων Erasmus συνεργάζεται με πολλές Σχολές Καλών Τεχνών της Ευρώπης, και ειδικά τη Σχολή του Βερολίνου και της Brera, με τους καθηγητές David Evison και Paolo Galerani, δημιουργωντας workshops σε ομάδες σπουδαστών.
Βίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Όταν ρώτησα το παλληκάρι στο καφενείο του χωριού Λιγκιάδες αν υπάρχει κάποιος επιζών απ' την ανείπωτη σφαγή των κατοίκων του στις 3 του Οκτώβρη του 1943, δεν περίμενα να μου πει ότι το μωρό που θήλαζε το στήθος της μητέρας του εκείνη την αποφράδα ημέρα (σκηνή που αποτυπώνεται με συνταρακτικό τρόπο απ' τον εξαιρετικό γλύπτη Λεοντή Ευσταθίου στο μνημείο που κοσμεί την πλατεία των Λιγκιάδων) είναι ο κ. Παναγιώτης Μπάμπουσκας ο οποίος ζει σήμερα ακόμη στο χωριό!
Κατηφόρισα το δρομάκι που οδηγεί στο σπίτι του κυρ Παναγιώτη και της συζύγου του Λευκοθέας και τους βρήκα να κάθονται μαζί στην αυλή. Αφού τους χαιρέτησα ζήτησα απ' τον κυρ Παναγιώτη να μου πει δυο λόγια. Αρχικά ήταν αρνητικός. "Δεν θέλω να μιλήσω γι' αυτά", μου είπε.
Κάμερα - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Όταν ο καλός μου φίλος Σπύρος Τάπας μού συνέστησε να επισκεφτώ το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Παύλου Βρέλλη, στα Ιωάννινα, δεν μπορούσα να φανταστώ πως το πολυδιαφημισμένο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της Μαντάμ Τισώ στο Λονδίνο θα φαινόταν στα μάτια μου σαν φτωχός συγγενής μπροστά του!
Αυτό που κάνει το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων του Παύλου Βρέλλη ξεχωριστό δεν είναι τόσο η εκπληκτική ομοιότητα των κέρινων ομοιωμάτων του με τα πρόσωπα στα οποία αναφέρεται, όσο η γλαφυρή σύνδεσή τους με τα πραγματικά γεγονότα της σύγχρονης, και όχι μόνο, ελληνικής ιστορίας.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Μάκης Γεωργάτος είναι κατ' αρχάς ένα εξαιρετικό παιδί. Τον γνώρισα μόλις την περασμένη εβδομάδα αλλά τολμώ να πω ότι πολύ ευχαρίστως θα τον έπαιρνα σαν πλήρωμα στο φουσκωτό σκάφος με το οποίο θα επιχειρούσα ένα μεγάλο ταξίδι. Οι λόγοι; Τρεις κυρίως. 1) Πιάνουν τα χέρια του, 2) Αντέχει στην ταλαιπωρία και 3) διανυκτερεύει όπου νυχτώσει!
Ο Μάκης εργάζεται σε μια εταιρεία εξόρυξης και επεξεργασίας ανθρακικού ασβεστίου αλλά η καρδιά και το μυαλό του είναι στη... Vespa! Αυτό το Ιταλικό δημιούργημα των δύο τροχών που έγραψε ιστορία και συνεχίζει να γράφει στους Ελληνικούς δρόμους, και όχι μόνο
Βίντεο - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αντικρύζοντας το ταλέντο, την υπεράνθρωπη προσπάθεια και το εκπληκτικό αποτέλεσμα της 15χρονης δουλειάς του Σωτήρη Μαρκέτου, σε συνδυασμό με την απαξίωση που βίωσε απ' το Υπουργείο Απολίτιστων, συνειδητοποίησα, για άλλη μια φορά, πόσο απροστάτευτοι και κυνηγημένοι είναι οι πραγματικοί και ταλαντούχοι Έλληνες σ' αυτή τη χώρα.
Ο Σωτήρης Μαρκέτος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σάμη της Κεφαλονιάς. Γιος ναυτικού, από πολύ μικρή ηλικία ένιωθε να τον συναρπάζει το μυστήριο της θάλασσας και η ναυπηγική τέχνη. Σε τόσο μεγάλο βαθμό που μόλις εννέα ετών κατασκεύασε μόνος του μια μικρή ξύλινη βαρκα (πριάρι), βάζοντας σαν πανιά τσουβάλια από αλεύρια! Ο στόχος του ήταν να φτάσει στην Ιθάκη! Ένας ψαράς της περιοχής τον ανακάλυψε, όμως, στο μέσο της διαδρομής και τον γύρισε άρον-άρον στο σπίτι του...