Rib and Sea

Του Γιάννη Λαζάρου.
Είναι αρκετά χρόνια τώρα που το μήνυμα είναι σαφές. Ο πλανήτης ολόκληρος αλλάζει ραγδαία. Οι αλλαγές δεν αφορούν την σωτηρία ή όχι του ίδιου του πλανήτη μιας και είναι καταδικασμένος αλλά την πολιτική που ασκείται από την μια άκρη της γης μέχρι την άλλη.
Στις κυβερνήσεις όλων των κρατών τοποθετούνται (εκλέγονται) καρικατούρες απίθανης βλακείας δίποδων τα οποία πραγματικά δεν καταλαβαίνουν  τι λένε και σε πάμπολλες περιπτώσεις τι κάνουν.
Τελευταίο παράδειγμα η πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τερέζα Μέϊ, που κατόρθωσε να «παγώσει» τα μέλη στη Βουλή των Κοινοτήτων με την μονολεκτική απάντηση που έδωσε σε ερώτηση βουλευτή για τα πυρηνικά όπλα.
Συγκεκριμένα, κατά την διάρκεια της συζήτησης στο βρετανικό κοινοβούλιο για την ανανέωση του προγράμματος πυρηνικών όπλων Trident, ο βουλευτής του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας (SNP), George Kerevan ρώτησε την πρωθυπουργό: «Είστε διατεθειμένη να επιτρέψετε ένα πυρηνικό χτύπημα που θα μπορούσε να σκοτώσει εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά;». Η νέα «σιδηρά καρικατούρα» της Βρετανίας έδωσε μια μονολεκτική απάντηση: «Ναι».

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Πάμε για απλή αναλογική λοιπόν. Για την εμβάθυνση [ή μήπως «βάθαιμα»;] της Δημοκρατίας. Για περισσότερο αντιπροσωπευτική Δημοκρατία. Για περισσότερους παρτάκηδες και συνομιλητές ξένων πρεσβειών.
Κόβουμε συντάξεις, προκειμένου να ενισχυθεί η κυβέρνηση στον πόλεμο κατά της διακαναλικής διαπλοκής, ώστε να στήσει το δικό της φιλικό μιντιακό περιβάλλον.
Η διακίνηση τεράστιων ποσοτήτων ηρωΐνης τιμωρείται σε βαθμό πταίσματος, αν συγκρίνει κανείς τις ποινές που επεβλήθησαν με τη  ζημιά που υφίσταται η νεολαία και η εθνική οικονομία με τα χιλιάδες ανθρώπινα ναυάγια που κυκλοφορούν πέριξ της πλατείας Ομονοίας των Αθηνών, στα Εξάρχεια, στην πλατεία Βικτωρίας και σε πολλά άλλα στέκια τοξικομανών.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Διάβαζα ότι κήρυξαν απεργία οι εργαζόμενοι στον ΟΑΣΘ, εξ ου και θα ταλαιπωρηθούν οι συμπρωτευουσιάνοι. Σε απεργία και οι εργαζόμενοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Κανείς, δηλαδή η κυβέρνηση, δεν κινήθηκε για να ζητήσει από τη Δικαιοσύνη να κριθεί η απεργία τους παράνομη ως καταχρηστική. Και τούτο, διότι, ως γνωστόν, αυτοί οι εργαζόμενοι ανήκουν στη φυλή Νο 1.  
http://makpress.blogspot.gr/2016/04/blog-post_769.html
Πριν από 3 χρόνια που οι εργαζόμενοι της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ είχαν κηρύξει πολύμηνη απεργία, η εταιρεία κινήθηκε και η Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι οι χαλυβουργοί απεργούσαν παρανόμως. Επειδή, όμως, οι χαλυβουργοί απείθησαν αρνούμενοι να εφαρμόσουν τη δικαστική απόφαση, η κυβέρνηση ήλθε αρωγός με τις δυνάμεις καταναγκασμού, ώστε να γίνουν σεβαστά τα δικαστικά θέσμια. Οι χαλυβουργοί ανήκουν στη φυλή Νο 2 και η απεργία τους βλάπτει και την εθνική οικονομία.

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Ουκ ολίγες είναι οι φορές που στελέχη του ΔΝΤ έχουν παραδεχθεί ότι το ελληνικό πρόγραμμα απέτυχε. Το ακούμε και συνεχίζουμε τον δρόμο μας σαν να μη συμβαίνει τίποτε. Τσιμουδιά. ΄Αχνα για ευθύνες και αποζημιώσεις. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω στην ένοχη σιωπή όλων είναι πως αν ζητηθούν ευθύνες από το ΔΝΤ, θα ζητηθούν ευθύνες και από τις ελληνικές [τρόπος του λέγειν] κυβερνήσεις που δέχονταν αδιαμαρτύρητα τα προγράμματα του ΔΝΤ και της όλης τρόϊκα. Θυμάμαι και έχω γράψει και ξαναγράψει ότι τόσον ο ΓΑΠ όσο και ο Σαμαράς έλεγαν από το 2009: «αν μειώσω μισθούς και συντάξεις, αν αυξήσω τους φόρους, θα μειωθεί η κατανάλωση, θα αυξηθεί η ανεργία και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της ύφεσης». Παρά ταύτα όλες οι κυβερνήσεις από το 2009 ακολουθούν την ίδια συνταγή: μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση φόρων, ήτοι μείωση της αγοραστικής δύναμης, άρα της κατανάλωσης, άρα αύξηση της ανεργίας και, κατ’ επέκταση, ύφεση. Για την ανταγωνιστικότητα ρε γαμώ το. Αλήθεια, την ξεχάσαμε την ανταγωνιστικότητα. Πού να ‘ναι άραγε;